Τα Ακάρεα είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί (αόρατοι με γυμνό μάτι) που ανήκουν στην οικογένεια των αρθρόποδων (πρόκειται για την οικογένεια που ανήκει και η αράχνη).
Τα ενήλικα έχουν μέγεθος ως 0,33, σώμα ωοειδές και πεπλατυσμένο. Το χρώμα τους είναι υπόλευκο και στη ράχη τους φέρουν μακριά αυλάκια. Εξαιτίας του μεγέθους τους δεν μπορούμε να τα διακρίνουμε με γυμνό μάτι, παρά μόνο με μεγέθυνση.
Τα ακάρεα της σκόνης έχουν τρία στάδια ανάπτυξης, ωό, νύμφη και ενήλικο. (τέλειο έντομο). Ο βιολογικός τους κύκλος διαρκεί από μερικές ημέρες ως κάποιους μήνες ανάλογα με το είδος και τις συνθήκες του περιβάλλοντος (θερμοκρασία και υγρασία).
Συνήθως περιέχονται 100 με 500 ακάρεα ανά γραμμάριο σκόνης αλλά ορισμένες φορές μπορεί να φτάσουν και τα 20.000 ανά γραμμάριο σκόνης.
Η παρουσία τους δεν έχει σχέση με το πόσο καθαρό είναι ένα σπίτι, αλλά με τις ιδιαίτερες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας που επικρατούν στο περιβάλλον του σπιτιού.
Πρέπει να επισημάνουμε ότι τα ακάρεα μπορούν να μετακινηθούν μέσα στο ίδιο σπίτι από στρώμα σε στρώμα. Αυτό γίνετε επειδή έχουν πολλή μικρό βάρος και έτσι, όταν χτυπάμε το στρώμα μας αιωρούνται και μετακινούνται για περίπου 20 λεπτά της ώρας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η σκόνη της ακαρέας μεταφέρεται σε όλα τα σημεία του εσωτερικού χώρου και προφανώς σε όλα τα στρώματα του σπιτιού μας.
Είναι γνωστό ότι το ανθρώπινο σώμα χάνει συνεχώς νεκρά επιδερμικά κύτταρα και νερό μέσω της εφίδρωσης. Τόσο τα κύτταρα όσο και ο ιδρώτας μεταφέρονται στο στρώμα, το σαλόνι, τα χαλιά και όλες γενικά τις επιφάνειες. Τα στοιχεία αυτά όπως επίσης και τα υπολείμματα τροφών, μύκητες και γύρη που είναι πιθανό να υπάρχουν επιβαρύνουν τις επιφάνειες και αποτελούν τροφή για τα ακάρεα της σκόνης.
Η ανάπτυξη του πληθυσμού των ακάρεων εξαρτάται από τις θερμοκρασίες του χώρου, τη σχετική υγρασία στην ατμόσφαιρα και την επάρκεια τροφής. Υψηλές θερμοκρασίες και υγρασία ευνοούν την ανάπτυξή τους. Ένα γραμμάριο σκόνη είναι δυνατό να περιέχει μέχρι και 100-400 άτομα. Κρεβάτια, στρώματα, ταπετσαρίες και χαλιά είναι οι πιο σημαντικές εστίες ανάπτυξης ακάρεων.
Υψηλά επίπεδα ακάρεων διαπιστώνονται όταν η υγρασία κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα (από φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη). Χαμηλότερα επίπεδα ακαρέας παρατηρούνται κατά τις περιόδους με τις υψηλότερες θερμοκρασίες και τη χαμηλότερη σχετική υγρασία(καλοκαίρι).
Η γουανίνη είναι η πρωτεΐνη που εμπεριέχεται στα περιττώματα των ακαρέων και είναι βασική υπεύθυνη για όλα τα αλλεργικά προβλήματα.
Ένα ακάρι της σκόνης του σπιτιού παράγει περίπου 20 σφαιρίδια περιττώματα την ημέρα. Αν ληφθεί υπόψη ότι η διάρκεια ζωής του είναι περίπου 42 μέρες, σημαίνει ότι παράγει συνολικά 840 τεμάχια από αυτά. Αυτή η ποσότητα είναι μάλιστα 200 φορές μεγαλύτερη από το βάρος του ίδιου του ακάρεος.
Το επικίνδυνο αυτό περιττωματικό υλικό είναι ελαφρύτερο από τον αέρα, με αποτέλεσμα, με κάθε μετακίνηση του σώματός μας στο κρεβάτι μας, κατά τη διάρκεια του ύπνου, το στρώμα και το μαξιλάρι ενεργούν σαν φυσητήρες, εκτοξεύοντας τους ρύπους στο στόμα, τη μύτη, τα μάτια και το δέρμα μας
Προκαλείται από ένα μικροσκοπικό αραχνοειδές παράσιτο που ζει και αναπαράγεται στο δέρμα του ανθρώπου, το άκαρι της ψώρας. Το συγκεκριμένο παράσιτο ζει μόνο στο ανθρώπινο δέρμα.
Τα θηλυκά ακάρεα φωλιάζουν στο δέρμα και αναπτύσσονται κυρίως στα χέρια, τα πόδια, τα δάκτυλα, τους αγκώνες, την περιοχή γύρω από τις μασχάλες και πάνω από τα γεννητικά όργανα. Το μικροσκοπικό άκαρι της ψώρας, δεν είναι ορατό με γυμνό μάτι, έχει μικρό μέγεθος και δεν είναι μεγαλύτερο από τη μύτη μιας καρφίτσας. Προκαλείται από ένα παρασιτικό, (Sarcoptes scabiei), παραμένει δε μια επικίνδυνη –υψηλά- μεταδοτική δερματική νόσος, η οποία μπορεί να αντιμετωπιστεί με επιτυχία εφόσον υπάρξει γρήγορη προσφυγή σε δερματολόγο για έγκυρη διάγνωση και άμεση έναρξη της κατάλληλης θεραπείας.
Χωρίς ξενιστή μπορεί να ζήσει από 5 ημέρες έως 2 εβδομάδες. Αντιθέτως στον ανθρώπινο οργανισμό επιζεί επί περίπου ένα μήνα έως ότου ένας που έχει «κολλήσει», να αρχίσει να έχει κνησμό δημιουργώντας τις πρώτες υποψίες, βαδίζοντας δε μεγάλες αποστάσεις. Έτσι τα συμπτώματα της ψώρας μπορεί να διαρκέσουν μήνες ή και χρόνια.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της ψώρας είναι ο έντονος κνησμός και κατόπιν η δημιουργία εξανθήματος. Η ψώρα προκαλεί εκτεταμένη φαγούρα και κηλιδωτό εξάνθημα (ερυθρό σε λευκή επιδερμίδα, μωβ ή καστανό σε πιο μελανή επιδερμίδα) στο σώμα και στα άκρα. Συνήθως τα συμπτώματα δεν παρουσιάζονται στο κεφάλι ή στο λαιμό. Η φαγούρα είναι χειρότερη τη νύχτα και όταν κάνει ζέστη
Πρέπει να διευκρινιστεί ότι η ψώρα δεν έχει καμία σχέση με την ψωρίαση που είναι αυτοάνοσο και μη μεταδοτικό νόσημα του δέρματος. Δεν έχει επίσης σχέση με τις ψείρες, τα παράσιτα που εμφανίζονται στο τριχωτό της κεφαλής, κυρίως των παιδιών.
Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε στο 2410 617700 ή συμπληρώστε τη φόρμα επικοινωνίας